شنبه ۱۳ آذر ۰۰ | ۱۳:۳۷ ۶ بازديد
کارسینوم سلول مرکل چیست؟
سرطان سلول مرکل نوعی سرطان پوست است. از سلولهای مرکل که به طور معمول در پوست یافت می شود ، ایجاد می شود. سلول های مرکل هستند سلولهای عصبی و غدد درون ریز و سرطان سلول مرکل نوعی تومور عصبی -غددی است. به همین دلیل ، نام دیگر کارسینوم سلول مرکل کارسینوم اولیه نوروآندوکرین پوست است.
پوست
پوست از سه لایه اپیدرم ، درم و چربی زیر جلدی تشکیل شده است. سطح و قسمتی که وقتی به پوست خود نگاه می کنید می توانید ببینید اپیدرم نامیده می شود. سلولهای تشکیل دهنده اپیدرم عبارتند از: سلولهای سنگفرشی، سلولهای پایه ، ملانوسیت ها، سلولهای مرکل و سلولهای سیستم ایمنی بدن (تصویر زیر را ببینید). سلولهای سنگفرشی در اپیدرم ماده ای به نام کراتین تولید می کنند که پوست را ضد آب و قوی می کند و از ما در برابر سموم و آسیب ها محافظت می کند.ویکی پدیا
درم مستقیماً زیر اپیدرم قرار دارد. درم توسط لایه نازکی از بافت به نام غشای پایه از اپیدرم جدا می شود. درم شامل رگ های خونی و اعصاب است. در زیر درم لایه ای از چربی به نام بافت چربی زیر جلدی وجود دارد.
پوست طبیعی بدون آدنکسا
سلول های مرکل
سلول های مرکل یک نوع تخصصی از سلول های پوستی هستند که دارای چندین کار هستند. به عنوان مثال ، سلول های مرکل به مغز شما کمک می کنند که بگوید وقتی چیزی به پوست شما برخورد می کند. آنها همچنین سیگنال هایی را به سایر سلول های پوست از جمله کراتینوسیت ها و سلول هایی که غدد عرق در پوست شما را تشکیل می دهند ارسال می کنند. از آنجا که سلولهای مرکل در ارسال سیگنال به سلولهای دیگر نقش دارند ، بخشی از خانواده سلولهایی هستند که به آنها سلول می گویند سلولهای عصبی و غدد درون ریز.
چه چیزی باعث سرطان سلول مرکل می شود؟
سرطان سلول مرکل معمولاً در افراد مسنی که سابقه طولانی مدت قرار گرفتن در معرض آفتاب و آفتاب سوختگی دارند ، ایجاد می شود. با این حال ، سرطان سلول مرکل می تواند در بیماران جوانتر نیز رخ دهد و این معمولاً در افرادی مشاهده می شود که به دلایل مختلف سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است. در بیماران جوانتر ، اعتقاد بر این است که ویروسی به نام Polyomavirus در ایجاد سرطان سلول مرکل نقش دارد.
آسیب شناسان چگونه این تشخیص را می دهند؟
تشخیص معمولاً پس از برداشتن نمونه بافتی کوچک در روشی به نام a انجام می شود بیوپسیبه همچنین می توان پس از برداشتن کل تومور در روشی به نام an تشخیص داد برداشتنبه اگر تشخیص بعد از بیوپسی انجام شود ، احتمالاً پزشک برای برداشتن بقیه تومور یک عمل جراحی دوم را توصیه می کند.
سلولهای معمولی مرکل بلند و لاغر هستند و به راحتی از طریق میکروسکوپ قابل مشاهده نیستند. با این حال ، در کارسینوم سلول مرکل ، سلولهای غیرطبیعی مرکل هم از نظر اندازه و هم از نظر تعداد افزایش می یابند که به پاتولوژیست شما اجازه می دهد به راحتی آنها را از طریق میکروسکوپ مشاهده کند.
سرطان سلول مرکل پوست
بعد از برداشتن تومور در گزارش خود به دنبال چه چیزی باشید
اندازه تومور
این اندازه تومور است که بر حسب سانتی متر اندازه گیری می شود. گزارش شما فقط ممکن است بزرگترین بعد را توصیف کند. به عنوان مثال ، اگر اندازه تومور 5.0 سانتی متر در 3.2 سانتی متر در 1.1 سانتی متر باشد ، گزارش ممکن است اندازه تومور را در بزرگترین بعد 5.0 سانتی متر توصیف کند.
اندازه تومور برای تعیین مرحله تومور استفاده می شود (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید). تومورهای بزرگتر از 2 سانتیمتر بیشتر احتمال دارد که پس از درمان دوباره رشد کرده یا به سایر نواحی بدن گسترش یابند.
عمق تهاجم (ضخامت تومور)
تمام کارسینومهای سلول مرکل در اپیدرم در سطح بیرونی پوست شروع می شوند. عمق تهاجم نشان می دهد که سلول های سرطانی از اپیدرم تا بافت زیر چه مسافتی را طی کرده اند. حرکت سلولهای سرطانی از اپیدرم به بافت زیر نامیده می شود تهاجم.
عمق تهاجم از سطح پوست تا عمیق ترین نقطه تهاجم اندازه گیری می شود. عمق تهاجم بر حسب میلی متر (میلی متر) اندازه گیری می شود. تومورهایی با عمق بیشتر تهاجم به احتمال زیاد به سایر نقاط بدن گسترش می یابند. عمق تهاجم نیز برای تعیین مرحله تومور استفاده می شود (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید). برخی گزارشات از عبارت ضخامت تومور برای توصیف عمق تهاجم استفاده می کنند.
گسترش تومور
تومورهای بزرگ می توانند فراتر از پوست به استخوان ، ماهیچه یا غضروف تبدیل شوند. آسیب شناسان برای توصیف تومورهایی که در هر یک از این نوع بافت ها رشد کرده اند ، از بسط تومور استفاده خواهند کرد. گسترش تومور به استخوان ، ماهیچه یا غضروف با افزایش خطر گسترش تومور به سایر نقاط بدن یا رشد مجدد در همان محل پس از درمان همراه است. گسترش تومور همچنین برای تعیین مرحله تومور استفاده می شود (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید).
الگوی رشد تومور
آسیب شناسان از واژه الگوی رشد برای توصیف ظاهر سلول های سرطانی هنگام بررسی در زیر میکروسکوپ استفاده می کنند.
برای سرطان سلول مرکل ، دو الگوی اصلی رشد وجود دارد:
گره ای - سلولهای سرطانی در یک گروه بزرگ در حال رشد هستند.
نفوذی - سلول های سرطانی به عنوان صف های طولانی سلول های سرطانی در حال رشد هستند. وقتی در زیر میکروسکوپ بررسی می شود ، این الگو می تواند شبیه تار عنکبوت باشد.
تومورهایی که به صورت گره ای رشد می کنند با حالت بهتر مرتبط هستند پیش بینی در مقایسه با تومورهایی که به صورت نفوذی رشد می کنند.
وجود سرطان دوم
سرطان سلول مرکل گاهی اوقات با تومورهای دیگر پوست مانند سرطان سلول سنگفرشی و کارسینوم سلول بازالبه اگر آسیب شناس شما سرطان دوم را مشاهده کرد ، در گزارش شما شرح داده می شود.
لنفوسیت های نفوذ کننده تومور
لنفوسیت ها سلولهای تخصصی هستند که بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند. لنفوسیت ها به عفونت ها ، آسیب ها یا سرطان پاسخ می دهند. لنفوسیت ها غالباً در بافت اطراف کارسینوم سلول مرکل یافت می شوند و وجود آنها به عنوان نشانه ای از تلاش بدن برای جلوگیری از شیوع بیماری در نظر گرفته می شود.
دو روش برای توصیف لنفوسیت های اطراف تومور وجود دارد:
جالب - این بدان معنی است که تعداد زیادی لنفوسیت در داخل و اطراف تومور مشاهده شده است.
غیر سریع - این بدان معناست که تعداد کمی از لنفوسیت ها در اطراف تومور مشاهده شده است.
لنفوسیت های نفوذ ناپذیر تومور با وضعیت بدتری همراه است پیش بینی.
حاشیه
A حاشیه بافت طبیعی است که تومور را احاطه کرده و در زمان جراحی با تومور برداشته می شود. در بیشتر موارد ، جراحان سعی می کنند 1 سانتی متر بافت طبیعی را در اطراف کل تومور بردارند.
پوست طبیعی اطراف تومور حاشیه محیطی و بافت زیر تومور حاشیه عمیق نامیده می شود. هر دو حاشیه زیر میکروسکوپ مورد بررسی دقیق قرار می گیرند تا مشخص شود آیا در بافت طبیعی ظاهر سلول های سرطانی وجود دارد یا خیر.
اگر هیچ سلول سرطانی در لبه برش بافت دیده نشود ، حاشیه منفی نامیده می شود. اگر سلولهای سرطانی در لبه بافت برش دیده شوند ، حاشیه مثبت نامیده می شود. حاشیه مثبت مهم است زیرا با خطر بیشتر بازگشت تومور در همان محل (عود موضعی) پس از درمان همراه است.
حاشیه
نرخ میتوز
سلولها به منظور ایجاد سلولهای جدید تقسیم می شوند. این فرایند نامیده می شود میتوزبه آسیب شناسان اغلب تعداد میتوزها را در یک تومور می شمارند و این تعداد را نرخ میتوز می نامند. اکثر گزارش های آسیب شناسی میزان میتوز را به عنوان تعداد سلول های میتوز در میلی متر مربع توصیف می کنند. میزان میتوز بسیار مهم است زیرا تومورها بیشتر است ارقام میتوزی به احتمال زیاد به سایر نقاط بدن گسترش می یابد.
تهاجم لنفاوی
خون از طریق لوله های باریک و بلند به نام عروق خونی در سراسر بدن حرکت می کند. نوع دیگری از مایع به نام لنف که حاوی سلولهای زائد و ایمنی است از طریق مجاری لنفاوی در بدن حرکت می کند.
سلول های سرطانی می توانند از رگ های خونی و لنفاوی برای دور شدن از تومور به سایر نقاط بدن استفاده کنند. حرکت سلولهای سرطانی از تومور به قسمت دیگر بدن نامیده می شود متاستازبه قبل از متاستاز شدن سلولهای سرطانی ، آنها باید وارد رگ خونی یا لنفاوی شوند. به این می گویند تهاجم لنفاویبه تهاجم لنفواسکولار احتمال یافتن سلول های سرطانی در a را افزایش می دهد گره لنفاوی یا قسمت دور بدن مانند ریه.
تهاجم لنفاوی
متاستاز حین انتقال
سلولهای سرطانی که تومور اصلی را ترک کرده و به قسمت دیگری از بدن حرکت می کنند ، نامیده می شوند متاستازبه سلولهای سرطانی اغلب به a گره لنفاوی که متاستاز غدد لنفاوی نامیده می شود (به غدد لنفاوی در زیر مراجعه کنید). سلولهای سرطانی سلول مرکل که بین تومور اصلی و غدد لنفاوی یافت می شوند ، نامیده می شوند در حال حمل و نقل متاستاز یافتن متاستاز حین انتقال مهم است زیرا مرحله گره را افزایش می دهد (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید) و با بدتر همراه است پیش بینی.
گره های لنفاوی
گره های لنفاوی اندام های ایمنی کوچکی هستند که در سراسر بدن قرار دارند. سلول های سرطانی می توانند از طریق تومور به غدد لنفاوی از طریق مجاری لنفاوی واقع در داخل و اطراف تومور حرکت کنند (حمله لنفاوی را در بالا ببینید). حرکت سلولهای سرطانی از تومور به غدد لنفاوی نامیده می شود متاستاز.
اگر تومور شما روی صورت یا سر شما قرار داشت ، غدد لنفاوی گردن گاهی اوقات همزمان با تومور اصلی در روشی به نام کالبد شکافی گردن برداشته می شود. غدد لنفاوی برداشته شده معمولاً از نواحی مختلف گردن می آیند و به هر ناحیه یک سطح می گویند. سطوح گردن شامل 1 ، 2 ، 3 ، 4 و 5 است. غدد لنفاوی در همان سمت تومور همان طرفین نامیده می شود در حالی که در طرف مقابل تومور طرف مقابل نامیده می شود.
گره لنفاوی
غدد لنفاوی نگهبان نزدیکترین غدد لنفاوی به تومور است. وقتی سرطان سلول مرکل به غدد لنفاوی می رود ، معمولاً ابتدا به گره نگهبان می رود. به همه غدد لنفاوی دیگر در ناحیه تومور به سادگی غدد لنفاوی منطقه ای گفته می شود. گزارش آسیب شناسی شما مشخص می کند که کدام غدد لنفاوی درگیر هستند.
اکثر گزارشات شامل تعداد کل غدد لنفاوی مورد بررسی و تعداد حاوی سلول های سرطانی است. غدد لنفاوی حاوی سلول های سرطانی اغلب مثبت و آنهایی که فاقد هرگونه سلول سرطانی هستند منفی نامیده می شوند.
آسیب شناس شما ممکن است از آزمایشات خاصی مانند ایمونوهیستوشیمی به منظور بررسی وجود سلول های سرطانی در غدد لنفاوی مورد بررسی. به عنوان مثال ، سلول های مرکل پروتئین هایی به نام سیتوکراتین می سازند و ایمونوهیستوشیمی می تواند به پاتولوژیست ها کمک کند سلول هایی را که سیتوکراتین می سازند ، ببینند.
از غدد لنفاوی برای تعیین مرحله گره استفاده می شود (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید). پزشکان از مرحله گره به همراه مرحله تومور برای تعیین بهترین گزینه های درمانی برای شما استفاده خواهند کرد.
مرحله آسیب شناسی
مرحله آسیب شناسی سرطان سلول مرکل بر اساس سیستم مرحله بندی TNM است ، یک سیستم شناخته شده بین المللی که ابتدا توسط کمیته مشترک سرطان در آمریکابه این سیستم از اطلاعات اولیه استفاده می کند تومور (T) ، گره های لنفاوی (N) ، و از راه دور متاستاتیک بیماری (M) برای تعیین مرحله آسیب شناسی کامل (pTNM). آسیب شناس شما بافت ارسالی را بررسی کرده و به هر قسمت یک شماره می دهد. به طور کلی ، تعداد بیشتر به معنی بیماری پیشرفته تر و بدتر است پیش بینی.
مرحله توموری (pT) برای سرطان سلول مرکل
کارسینوم سلول مرکل بین 1 تا 4 بر اساس اندازه تومور و اینکه آیا تومور به بافتهای دیگر مانند استخوان ، ماهیچه ، فاسیا یا غضروف رشد می کند یا خیر ، مرحله تومور داده می شود.
T1 - تومور بزرگتر از 2 سانتی متر نیست.
T2 - تومور بزرگتر از 2 سانتی متر اما بزرگتر از 5 سانتی متر نیست.
T3 - تومور بزرگتر از 5 سانتی متر است اما به هیچ نوع بافت زیر پوست گسترش نمی یابد.
T4 - تومور به استخوان ، ماهیچه ، فاسیا یا غضروف گسترش می یابد.
مرحله گره ای (pN) برای سرطان سلول مرکل
کارسینوم سلول مرکل بر اساس وجود سلولهای سرطانی در a مرحله گرادی 0 تا 3 است گره لنفاوی و متاستازهای در حال انتقال
نه - هیچ سلول سرطانی در هیچ یک از غدد لنفاوی مورد بررسی مشاهده نشد.
N1 - سلول های سرطانی در غدد لنفاوی دیده می شوند.
N2 -سلولهای سرطانی خارج از تومور اصلی دیده می شوند اما در غدد لنفاوی (متاستازهای منتقل کننده) دیده نمی شوند.
N3 -سلولهای سرطانی در غدد لنفاوی و خارج از تومور اصلی (متاستازهای در حال انتقال) دیده می شوند.
اگر هیچ غدد لنفاوی برای معاینه پاتولوژیک ارسال نشود ، نمی توان مرحله گره را تعیین کرد و مرحله گره به عنوان pNX ذکر شده است.
مرحله متاستاتیک (pM) برای سرطان سلول مرکل:
به سرطان سلول مرکل یک مرحله متاستاتیک M0 یا M1 بر اساس وجود سلول های سرطانی خارج از تومور اصلی داده می شود. سلولهای سرطانی که به محل دور بدن سفر کرده اند نیز بیماری متاستاتیک محسوب می شوند اما در مقایسه با سلولهای سرطانی که به ریه سفر کرده اند ، مرحله متاستاتیک کمتری دارند.
تنها در صورتی می توان مرحله متاستاتیک را تعیین کرد که بافتی از محل دور برای بررسی پاتولوژیک ارسال شود. از آنجا که این بافت به ندرت وجود دارد ، مرحله متاستاتیک را نمی توان تعیین کرد و به عنوان pMX ذکر شده است.
توسط Allison Osmond، MD FRCPC (به روز شده در 19 آگوست 2021)
سواد سلامت برای توانمندسازی بیماران
با اطلاعات مناسب ، بیماران می توانند بهترین تصمیمات را در مورد مراقبت خود بگیرند. با همکاری با بیماران ، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و بیمارستان ها ، امیدواریم ابزارها و دانش لازم را برای درک گزارش آسیب شناسی خود در اختیار همه بیماران قرار دهیم.
منبع
https://anatomypubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ar.a.10029
سرطان سلول مرکل نوعی سرطان پوست است. از سلولهای مرکل که به طور معمول در پوست یافت می شود ، ایجاد می شود. سلول های مرکل هستند سلولهای عصبی و غدد درون ریز و سرطان سلول مرکل نوعی تومور عصبی -غددی است. به همین دلیل ، نام دیگر کارسینوم سلول مرکل کارسینوم اولیه نوروآندوکرین پوست است.
پوست
پوست از سه لایه اپیدرم ، درم و چربی زیر جلدی تشکیل شده است. سطح و قسمتی که وقتی به پوست خود نگاه می کنید می توانید ببینید اپیدرم نامیده می شود. سلولهای تشکیل دهنده اپیدرم عبارتند از: سلولهای سنگفرشی، سلولهای پایه ، ملانوسیت ها، سلولهای مرکل و سلولهای سیستم ایمنی بدن (تصویر زیر را ببینید). سلولهای سنگفرشی در اپیدرم ماده ای به نام کراتین تولید می کنند که پوست را ضد آب و قوی می کند و از ما در برابر سموم و آسیب ها محافظت می کند.ویکی پدیا
درم مستقیماً زیر اپیدرم قرار دارد. درم توسط لایه نازکی از بافت به نام غشای پایه از اپیدرم جدا می شود. درم شامل رگ های خونی و اعصاب است. در زیر درم لایه ای از چربی به نام بافت چربی زیر جلدی وجود دارد.
پوست طبیعی بدون آدنکسا
سلول های مرکل
سلول های مرکل یک نوع تخصصی از سلول های پوستی هستند که دارای چندین کار هستند. به عنوان مثال ، سلول های مرکل به مغز شما کمک می کنند که بگوید وقتی چیزی به پوست شما برخورد می کند. آنها همچنین سیگنال هایی را به سایر سلول های پوست از جمله کراتینوسیت ها و سلول هایی که غدد عرق در پوست شما را تشکیل می دهند ارسال می کنند. از آنجا که سلولهای مرکل در ارسال سیگنال به سلولهای دیگر نقش دارند ، بخشی از خانواده سلولهایی هستند که به آنها سلول می گویند سلولهای عصبی و غدد درون ریز.
چه چیزی باعث سرطان سلول مرکل می شود؟
سرطان سلول مرکل معمولاً در افراد مسنی که سابقه طولانی مدت قرار گرفتن در معرض آفتاب و آفتاب سوختگی دارند ، ایجاد می شود. با این حال ، سرطان سلول مرکل می تواند در بیماران جوانتر نیز رخ دهد و این معمولاً در افرادی مشاهده می شود که به دلایل مختلف سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است. در بیماران جوانتر ، اعتقاد بر این است که ویروسی به نام Polyomavirus در ایجاد سرطان سلول مرکل نقش دارد.
آسیب شناسان چگونه این تشخیص را می دهند؟
تشخیص معمولاً پس از برداشتن نمونه بافتی کوچک در روشی به نام a انجام می شود بیوپسیبه همچنین می توان پس از برداشتن کل تومور در روشی به نام an تشخیص داد برداشتنبه اگر تشخیص بعد از بیوپسی انجام شود ، احتمالاً پزشک برای برداشتن بقیه تومور یک عمل جراحی دوم را توصیه می کند.
سلولهای معمولی مرکل بلند و لاغر هستند و به راحتی از طریق میکروسکوپ قابل مشاهده نیستند. با این حال ، در کارسینوم سلول مرکل ، سلولهای غیرطبیعی مرکل هم از نظر اندازه و هم از نظر تعداد افزایش می یابند که به پاتولوژیست شما اجازه می دهد به راحتی آنها را از طریق میکروسکوپ مشاهده کند.
سرطان سلول مرکل پوست
بعد از برداشتن تومور در گزارش خود به دنبال چه چیزی باشید
اندازه تومور
این اندازه تومور است که بر حسب سانتی متر اندازه گیری می شود. گزارش شما فقط ممکن است بزرگترین بعد را توصیف کند. به عنوان مثال ، اگر اندازه تومور 5.0 سانتی متر در 3.2 سانتی متر در 1.1 سانتی متر باشد ، گزارش ممکن است اندازه تومور را در بزرگترین بعد 5.0 سانتی متر توصیف کند.
اندازه تومور برای تعیین مرحله تومور استفاده می شود (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید). تومورهای بزرگتر از 2 سانتیمتر بیشتر احتمال دارد که پس از درمان دوباره رشد کرده یا به سایر نواحی بدن گسترش یابند.
عمق تهاجم (ضخامت تومور)
تمام کارسینومهای سلول مرکل در اپیدرم در سطح بیرونی پوست شروع می شوند. عمق تهاجم نشان می دهد که سلول های سرطانی از اپیدرم تا بافت زیر چه مسافتی را طی کرده اند. حرکت سلولهای سرطانی از اپیدرم به بافت زیر نامیده می شود تهاجم.
عمق تهاجم از سطح پوست تا عمیق ترین نقطه تهاجم اندازه گیری می شود. عمق تهاجم بر حسب میلی متر (میلی متر) اندازه گیری می شود. تومورهایی با عمق بیشتر تهاجم به احتمال زیاد به سایر نقاط بدن گسترش می یابند. عمق تهاجم نیز برای تعیین مرحله تومور استفاده می شود (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید). برخی گزارشات از عبارت ضخامت تومور برای توصیف عمق تهاجم استفاده می کنند.
گسترش تومور
تومورهای بزرگ می توانند فراتر از پوست به استخوان ، ماهیچه یا غضروف تبدیل شوند. آسیب شناسان برای توصیف تومورهایی که در هر یک از این نوع بافت ها رشد کرده اند ، از بسط تومور استفاده خواهند کرد. گسترش تومور به استخوان ، ماهیچه یا غضروف با افزایش خطر گسترش تومور به سایر نقاط بدن یا رشد مجدد در همان محل پس از درمان همراه است. گسترش تومور همچنین برای تعیین مرحله تومور استفاده می شود (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید).
الگوی رشد تومور
آسیب شناسان از واژه الگوی رشد برای توصیف ظاهر سلول های سرطانی هنگام بررسی در زیر میکروسکوپ استفاده می کنند.
برای سرطان سلول مرکل ، دو الگوی اصلی رشد وجود دارد:
گره ای - سلولهای سرطانی در یک گروه بزرگ در حال رشد هستند.
نفوذی - سلول های سرطانی به عنوان صف های طولانی سلول های سرطانی در حال رشد هستند. وقتی در زیر میکروسکوپ بررسی می شود ، این الگو می تواند شبیه تار عنکبوت باشد.
تومورهایی که به صورت گره ای رشد می کنند با حالت بهتر مرتبط هستند پیش بینی در مقایسه با تومورهایی که به صورت نفوذی رشد می کنند.
وجود سرطان دوم
سرطان سلول مرکل گاهی اوقات با تومورهای دیگر پوست مانند سرطان سلول سنگفرشی و کارسینوم سلول بازالبه اگر آسیب شناس شما سرطان دوم را مشاهده کرد ، در گزارش شما شرح داده می شود.
لنفوسیت های نفوذ کننده تومور
لنفوسیت ها سلولهای تخصصی هستند که بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند. لنفوسیت ها به عفونت ها ، آسیب ها یا سرطان پاسخ می دهند. لنفوسیت ها غالباً در بافت اطراف کارسینوم سلول مرکل یافت می شوند و وجود آنها به عنوان نشانه ای از تلاش بدن برای جلوگیری از شیوع بیماری در نظر گرفته می شود.
دو روش برای توصیف لنفوسیت های اطراف تومور وجود دارد:
جالب - این بدان معنی است که تعداد زیادی لنفوسیت در داخل و اطراف تومور مشاهده شده است.
غیر سریع - این بدان معناست که تعداد کمی از لنفوسیت ها در اطراف تومور مشاهده شده است.
لنفوسیت های نفوذ ناپذیر تومور با وضعیت بدتری همراه است پیش بینی.
حاشیه
A حاشیه بافت طبیعی است که تومور را احاطه کرده و در زمان جراحی با تومور برداشته می شود. در بیشتر موارد ، جراحان سعی می کنند 1 سانتی متر بافت طبیعی را در اطراف کل تومور بردارند.
پوست طبیعی اطراف تومور حاشیه محیطی و بافت زیر تومور حاشیه عمیق نامیده می شود. هر دو حاشیه زیر میکروسکوپ مورد بررسی دقیق قرار می گیرند تا مشخص شود آیا در بافت طبیعی ظاهر سلول های سرطانی وجود دارد یا خیر.
اگر هیچ سلول سرطانی در لبه برش بافت دیده نشود ، حاشیه منفی نامیده می شود. اگر سلولهای سرطانی در لبه بافت برش دیده شوند ، حاشیه مثبت نامیده می شود. حاشیه مثبت مهم است زیرا با خطر بیشتر بازگشت تومور در همان محل (عود موضعی) پس از درمان همراه است.
حاشیه
نرخ میتوز
سلولها به منظور ایجاد سلولهای جدید تقسیم می شوند. این فرایند نامیده می شود میتوزبه آسیب شناسان اغلب تعداد میتوزها را در یک تومور می شمارند و این تعداد را نرخ میتوز می نامند. اکثر گزارش های آسیب شناسی میزان میتوز را به عنوان تعداد سلول های میتوز در میلی متر مربع توصیف می کنند. میزان میتوز بسیار مهم است زیرا تومورها بیشتر است ارقام میتوزی به احتمال زیاد به سایر نقاط بدن گسترش می یابد.
تهاجم لنفاوی
خون از طریق لوله های باریک و بلند به نام عروق خونی در سراسر بدن حرکت می کند. نوع دیگری از مایع به نام لنف که حاوی سلولهای زائد و ایمنی است از طریق مجاری لنفاوی در بدن حرکت می کند.
سلول های سرطانی می توانند از رگ های خونی و لنفاوی برای دور شدن از تومور به سایر نقاط بدن استفاده کنند. حرکت سلولهای سرطانی از تومور به قسمت دیگر بدن نامیده می شود متاستازبه قبل از متاستاز شدن سلولهای سرطانی ، آنها باید وارد رگ خونی یا لنفاوی شوند. به این می گویند تهاجم لنفاویبه تهاجم لنفواسکولار احتمال یافتن سلول های سرطانی در a را افزایش می دهد گره لنفاوی یا قسمت دور بدن مانند ریه.
تهاجم لنفاوی
متاستاز حین انتقال
سلولهای سرطانی که تومور اصلی را ترک کرده و به قسمت دیگری از بدن حرکت می کنند ، نامیده می شوند متاستازبه سلولهای سرطانی اغلب به a گره لنفاوی که متاستاز غدد لنفاوی نامیده می شود (به غدد لنفاوی در زیر مراجعه کنید). سلولهای سرطانی سلول مرکل که بین تومور اصلی و غدد لنفاوی یافت می شوند ، نامیده می شوند در حال حمل و نقل متاستاز یافتن متاستاز حین انتقال مهم است زیرا مرحله گره را افزایش می دهد (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید) و با بدتر همراه است پیش بینی.
گره های لنفاوی
گره های لنفاوی اندام های ایمنی کوچکی هستند که در سراسر بدن قرار دارند. سلول های سرطانی می توانند از طریق تومور به غدد لنفاوی از طریق مجاری لنفاوی واقع در داخل و اطراف تومور حرکت کنند (حمله لنفاوی را در بالا ببینید). حرکت سلولهای سرطانی از تومور به غدد لنفاوی نامیده می شود متاستاز.
اگر تومور شما روی صورت یا سر شما قرار داشت ، غدد لنفاوی گردن گاهی اوقات همزمان با تومور اصلی در روشی به نام کالبد شکافی گردن برداشته می شود. غدد لنفاوی برداشته شده معمولاً از نواحی مختلف گردن می آیند و به هر ناحیه یک سطح می گویند. سطوح گردن شامل 1 ، 2 ، 3 ، 4 و 5 است. غدد لنفاوی در همان سمت تومور همان طرفین نامیده می شود در حالی که در طرف مقابل تومور طرف مقابل نامیده می شود.
گره لنفاوی
غدد لنفاوی نگهبان نزدیکترین غدد لنفاوی به تومور است. وقتی سرطان سلول مرکل به غدد لنفاوی می رود ، معمولاً ابتدا به گره نگهبان می رود. به همه غدد لنفاوی دیگر در ناحیه تومور به سادگی غدد لنفاوی منطقه ای گفته می شود. گزارش آسیب شناسی شما مشخص می کند که کدام غدد لنفاوی درگیر هستند.
اکثر گزارشات شامل تعداد کل غدد لنفاوی مورد بررسی و تعداد حاوی سلول های سرطانی است. غدد لنفاوی حاوی سلول های سرطانی اغلب مثبت و آنهایی که فاقد هرگونه سلول سرطانی هستند منفی نامیده می شوند.
آسیب شناس شما ممکن است از آزمایشات خاصی مانند ایمونوهیستوشیمی به منظور بررسی وجود سلول های سرطانی در غدد لنفاوی مورد بررسی. به عنوان مثال ، سلول های مرکل پروتئین هایی به نام سیتوکراتین می سازند و ایمونوهیستوشیمی می تواند به پاتولوژیست ها کمک کند سلول هایی را که سیتوکراتین می سازند ، ببینند.
از غدد لنفاوی برای تعیین مرحله گره استفاده می شود (مرحله آسیب شناسی را در زیر ببینید). پزشکان از مرحله گره به همراه مرحله تومور برای تعیین بهترین گزینه های درمانی برای شما استفاده خواهند کرد.
مرحله آسیب شناسی
مرحله آسیب شناسی سرطان سلول مرکل بر اساس سیستم مرحله بندی TNM است ، یک سیستم شناخته شده بین المللی که ابتدا توسط کمیته مشترک سرطان در آمریکابه این سیستم از اطلاعات اولیه استفاده می کند تومور (T) ، گره های لنفاوی (N) ، و از راه دور متاستاتیک بیماری (M) برای تعیین مرحله آسیب شناسی کامل (pTNM). آسیب شناس شما بافت ارسالی را بررسی کرده و به هر قسمت یک شماره می دهد. به طور کلی ، تعداد بیشتر به معنی بیماری پیشرفته تر و بدتر است پیش بینی.
مرحله توموری (pT) برای سرطان سلول مرکل
کارسینوم سلول مرکل بین 1 تا 4 بر اساس اندازه تومور و اینکه آیا تومور به بافتهای دیگر مانند استخوان ، ماهیچه ، فاسیا یا غضروف رشد می کند یا خیر ، مرحله تومور داده می شود.
T1 - تومور بزرگتر از 2 سانتی متر نیست.
T2 - تومور بزرگتر از 2 سانتی متر اما بزرگتر از 5 سانتی متر نیست.
T3 - تومور بزرگتر از 5 سانتی متر است اما به هیچ نوع بافت زیر پوست گسترش نمی یابد.
T4 - تومور به استخوان ، ماهیچه ، فاسیا یا غضروف گسترش می یابد.
مرحله گره ای (pN) برای سرطان سلول مرکل
کارسینوم سلول مرکل بر اساس وجود سلولهای سرطانی در a مرحله گرادی 0 تا 3 است گره لنفاوی و متاستازهای در حال انتقال
نه - هیچ سلول سرطانی در هیچ یک از غدد لنفاوی مورد بررسی مشاهده نشد.
N1 - سلول های سرطانی در غدد لنفاوی دیده می شوند.
N2 -سلولهای سرطانی خارج از تومور اصلی دیده می شوند اما در غدد لنفاوی (متاستازهای منتقل کننده) دیده نمی شوند.
N3 -سلولهای سرطانی در غدد لنفاوی و خارج از تومور اصلی (متاستازهای در حال انتقال) دیده می شوند.
اگر هیچ غدد لنفاوی برای معاینه پاتولوژیک ارسال نشود ، نمی توان مرحله گره را تعیین کرد و مرحله گره به عنوان pNX ذکر شده است.
مرحله متاستاتیک (pM) برای سرطان سلول مرکل:
به سرطان سلول مرکل یک مرحله متاستاتیک M0 یا M1 بر اساس وجود سلول های سرطانی خارج از تومور اصلی داده می شود. سلولهای سرطانی که به محل دور بدن سفر کرده اند نیز بیماری متاستاتیک محسوب می شوند اما در مقایسه با سلولهای سرطانی که به ریه سفر کرده اند ، مرحله متاستاتیک کمتری دارند.
تنها در صورتی می توان مرحله متاستاتیک را تعیین کرد که بافتی از محل دور برای بررسی پاتولوژیک ارسال شود. از آنجا که این بافت به ندرت وجود دارد ، مرحله متاستاتیک را نمی توان تعیین کرد و به عنوان pMX ذکر شده است.
توسط Allison Osmond، MD FRCPC (به روز شده در 19 آگوست 2021)
سواد سلامت برای توانمندسازی بیماران
با اطلاعات مناسب ، بیماران می توانند بهترین تصمیمات را در مورد مراقبت خود بگیرند. با همکاری با بیماران ، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و بیمارستان ها ، امیدواریم ابزارها و دانش لازم را برای درک گزارش آسیب شناسی خود در اختیار همه بیماران قرار دهیم.
منبع
https://anatomypubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ar.a.10029
- ۰ ۰
- ۰ نظر
دیوارپوش پی وی سی چه مزایایی دارد؟